Öz saygımızı kaybetmiş hissediyorum son zamanlar da. Gereksiz bir üstünlük çabasıyla her yana savaş açmış güçsüz bir savaşçı gibi bütün insanlar.   Herkes kendi düşüncesini kutsal görüyor ve diretiyor çevresindekilere. Yönetmek istiyor insanlar bir birini, değişik düşüncelere yer yok.   Onun gibi düşünmüyorsan sen kötüsün şaaaaakkkk anlında kocaman bir etiket. Artık seni gördü mü önce etiketi okuyor. Kalite belirliyorlar kafalarında etiket dağıtıyorlar dört bir yana sonra sen düşüncelerinle idam ediliyorsun.   Katlettiler saygıyı, herkes her şeyi biliyor bu aralar. Kafamı kaldırıyorum; kimi doktor, kimi avukat, kimi öğretmen kimi de azılı bir siyaset adamı herkes her şey olmuş bu aralar ben hiçleşirken. Bir tek kitap okumaya acizken kulaktan dolma bilgilerle izlediğimiz on dakikalık öğretilerle nasıl ilim irfan sahibi olduk.   Sahi soruyorum bu kadar ucuz mu ilim? bu kadar emeksiz mi?  Nasıl bu kadar kendimizi önemser olduk bir soluk sonrasını bilemezken nasıl bu kadar düşman olduk en sevdiklerimize…