Huzur, evinde içtiğin bir kase çorbayla doymaktır. Huzur, evin bir yerlerinde varlığına  emin olduğun adam yada kadındır. Huzur kucakta, kundakta veya karnında  htiğin bebektir. Huzur, işten koşarak evine gelmektir. Huzur sevdiklerinin aynı odada doluşup bağrış çağrış lafın söze karışmasıdır. Huzuru bambaşka yerlerde, bambaşka şekillerde aramak ne kadar saçmadır. Huzur aslen vicdanımızdır. Ne kadar rahatsa vicdan; o kadar huzurluyuzdur.   Aslında huzur sahip olduğumuz dört duvardır. O dört duvar içinde sevebiliyorsak demlediğimiz çayı işte huzur budur. Her şey kendi duygularımızı yönetmekle başlıyor aslen. İyi duyguları yönetince iyi ortamlar doğuyor. Kötü duyguları yönetince kötü duygular doğuyor sancıyla. Huzur çok ucuzdur. Paraya ihtiyaç duymaz. Huzursuzluk çok pahalıdır. Birçok nankörlüğe, ihanete, vicdansızlığa ve inançsızlığa ihtiyaç duyar. Bunların her birini hayatına satın almak oldukça bedelli ve oldukça kayıplıdır.   İnsanların size huzur vermesini beklemeyin. Ne verirseniz  onu alırsınız. Huzur dağıtın ki huzur toplayın. Huzuru uzaklarda değil tamda göğsünüzdeki atan kalpte arayın. Keza huzur evinizde sahip olduğunuz kuru ekmektir. Sizi kimseye muhtaç etmez.