Şimdi anlar gibiyim her şeyi, Lakin pek bezgin ruhum hasta ruhlara.    Eskiden olsa en vicdani duygularla her düşeni toplamaya, her olaya psikolojik olarak yaklaşıp tedavi etmeye çalışırdım. Pek severim insan psikolojisini, insanı. Zamanla tecrübeler bana her hastanın hasta olmadığını, hatta her hastanın iyileşmek istemediğini, hatta ve  katta sadece çevresindekileri kullanmak için her şeyi yaptığını gösterdi. İyimser duygularım hala bünyemi terk etmese de artık akla karayı iyi ayırt edebilmekteyim. Niyetleri, hatta duyguları okuyabilmenin bir avantajıyla her şeyi daha iyi analiz ederek kimsenin enerjimi alt etmesine izin vermiyorum. Buna koruma çemberim diyorum. “Toksit-insan-savar” da denebilir.   Hayat mücadelenizde yerçekimini on kat arttırarak bünyenize yük olan herkesten kaçın... Ruhu besleyen ve yücelten şeylere yönelin, çünkü sizi siz yapan, ayakta tutan siluetiniz değil ruhunuzdur...