İnsanlık zor bir süreçten geçiyor. Ve hepimiz payımıza düşeni fazlasıyla aldık.
Kapıya dayanan sıkıntıları geri çevirme şansımız yok en iyisimi haydi kucaklayalım. İyi taraflarından yakalayalım olayları. Dert misafirdir, iyi ağırlamak görevimiz. Bende bu süreçte süzgeçten geçirdim duyguları. Sebep sonuçları döktüm ortaya. Henüz ders çıkarırmıyım bilemiyorum. Ama attım akıl heybemin bir köşesine olanları.
Öncelikle herşey olduğu kadar. Çaba emek baki, fakat görüyorum ki; birşeyler ters gittiğinde ki tavrım ben ve benim dediklerime oldukça zarar vermekte. Biraz daha kendime karşı tolereli davranmayı bittiği yerde boşvermeyi illa olacakları çöpe atmayı hedefledim. Şimdiden bir hafifleme var elbet. Ruhsal konfora yönelmenin ve artık minicik sorunlarla var gücümüzle savaşmayı bırakmanın tam vakti.
Gücünü sevdiklerine,
Sevebileceğin şeylere,
Sevindirebileceğin şeylere harca çünkü hayat sandığından daha kısa.