İki kelime bir harf.  İnsanın kendi dünyasındaki iyi ile kötüyü ayırıp iyiyi ağır bastıran gönül terazisi. Rahat uyku. Ferah bir kalp. İyiye niyet. Adalet. İşte bunların hepsi aslında “VİCDAN!”   Ara ki bulasın vicdan sahibi bir kalp. Şimdilerde herkes kapının girişindeki portmantoya asmış vicdanını. Bazıları da hiç sahip olamamış vicdanlı bir kalbe, vicdan duygusu ona çok uzak. Hele ki bazıları var; onlar daha korkunç. Şu meşhur “kara vicdanlı” tabirinin sahipleri. Vicdanlı takılıp en ufak menfaatte karşıdakinin ciğerini sökmeye çalışan güzel bedene sığdırılmış çirkin ruhlar. Kara vicdan sahipleri rollerini çok iyi oynarlar. Onları hep iyi sanırsınız. Taaakiiii kuyruklarına sehven basana dek. Varsa iyi niyetinden şüphe ettiğiniz basın geçin kuyruğuna. Sonra alın çayı çekirdeği izleyin olacakları.   Vicdani olmayanın aklı olmuş, ruhu olmuş, kalbi olmuş, bedeni olmuş ne çare.   Vicdan bizi iyi insan modeline götüren en dürüst yoldur.