Bir kaçıştır kalabalık saklanmaktır kuytulara, çok kişi arasında azalmaktır. Ya da azaltmaktır  acıları, başkalarında da varmış yara demektir limandır fırtınalı ve bu yüzden bazı insanlar koşar kalabalığa. Oturup bir kahve ısmarlamaz kendine kahvenin kokusu sorgular beni diye  boğar onu yalnızlığı korkar yüzleşmekten kendisiyle, kaçıştır kalabalık bu yüzden kendinden. Kusurları güzel gölgeler kalabalık, sen olmaktan çıkarır seni siz oluverirsiniz bir anda  yüzeydesindir hep derinliktir yalnızlık, bazen de denizin tuzu cehennemin dibidir yalnızlık.      O yüzdendir yalnızlığa aşkım. Başlarda bende kalabalıkta gölgelerdim bendimi güvendeydim orada sorgulamıyordum kendimi kendi yatağımda ki huzurlu uyku gibiydi. Sonra nasıl ulaştım bilmiyorum güzel bir keşifti benim için yalnızlık. Kendiyle baş başa kalamayanlar la aynı frekansı tutamam şimdiler de. Bana ait bende ki zamanlar en kıymetli dakikalar oluverdi birden. Düşündüm, dövündüm, övündüm kendimle birlikte bir şeyler ürettik. Ben benimle olduğumda da  güçlüydüm. Kitap okuduk şarkı söyledik mesela dans ettik bir gün delice.    Unutulmuş bir kahveyi yudumlamak gibiymiş kalabalık soğuk tatsız ve keyifsiz. Yalnızlığını keşfedemeyenlerdir psikolojik rahatsızlıkları olanlar. Toplumda sakladıkları dürter onları ilk yalnızlıklarında. Bazılarını gece yarısı tutar migren gibi, uyutmaz solutmaz havayı…   Bunlar başlangıçtır, nedensiz travmalar bahardandır muhabbetleri.  Yavaş yavaş ilerler vücutta ilk yudumda sarhoş olanlar gibi şuursuzlaştırır. Sonra çalar kapıyı ben kimim soruları ardından hiçlik duyguları bir süre sonra boşluk derin bir boşluk…   Kendinize hafta da bir gün yalnızlık günü seçin ve yalnızlığınızı kutlayın. Keşfedin içeride bir yerlerde sizi bekleyen bir siz var. Sıcak bir kahveye ne dersiniz?   Kendinizle dumanında muhabbete. Kendinizi çok seveceksiniz yalnızlığınıza aşık olacaksınız…