Babam araç kullanmayı öğretirken söylerdi bu cümleyi bana. Şimdilerde sık sık aklıma geliyor bu cümle. Hayatın yoğun hengamesinde, koşuşturmasında es geçtiğimiz tüm güzellikler, en güzel manzaralı yolları hızla geçmek gibi bir şey. Ve bu yaşam biçimi, süreklilik arz edince hayatı en yorucu yerinden ıskalıyoruz. Sonrası bir dünya hayal kırıklığı.
Bu sebeple; Ayağı gazdan çekmekte fren görevi görür. Biraz gazdan ayağınızı çekin manzaranın tadı çok güzel...